توپ جام جهانی فوتبال adidas

شرکت آدیداس در سال ۱۹۴۸ توسط آدولف داسلر پایه‌گذاری شد. وی با کمک برادرش رودولف در سال ۱۹۲۴ کار تولید کفش‌های ورزشی را آغاز کرد. رودولف پس از جدایی از برادرش، شرکت پوما را پایه‌ریزی کرد.

البسه و کفش‌های تولیدی آدیداس با لوگوی این شرکت که سه‌خط موازی است، مزین شده و این نشان، به‌عنوان لوگوی رسمی شرکت آدیداس شناخته می‌شود. درآمد آدیداس در سال ۲۰۱۱، معادل ۱۱ میلیارد و ۳۸۰ میلیون یورو اعلام شده است.

تاریخچه

برادران داسلر

کریستفر فون وایلم داسلر یک کارگر تولیدی کفش در هرتسوگن‌ آوراخ در ۲۰ کیلومتری شهر نورنبرگ بود. پائولین همسر کریستفر نیز یک لباس شویی در شهر باواریان را اداره می‌کرد. رادلف "رودی" داسلر نیز پس از پایان مدرسه به پدرش در کارخانه تولید کفش پیوست. وی پس از بازگشت از جنگ جهانی اول مدیر یک شرکت تولید چینی شد و بعدها توانست وارد بازار عمده چرم در شهر نورنبرگ شود.

آدولف داسلر نیز پس از بازگشت از جنگ جهانی اول تولیدی کفش‌های ورزشی خود را در لباس شویی مادرش در هرتسوگن‌آوراخ را راه اندازی کرد. در ژوئیه ۱۹۲۴، رادلف به هرتسوگن آوراخ بازگشت تا در کنار برادرش کارخانه تولیدی کفش برادران داسلر را تاسیس کند. آن‌ها این سرمایه گذاری را در لباس شویی مادر خود آغاز کردند. اما در آن زمان برق در شهر آن‌ها قطعی‌های متناوب داشت و این دو برادر مجبور بودند از پدال‌های تولید برق(چیزی شبیه به تولید برق با دوچرخه) روی آورند تا بتوانند تولید در کارخانه کوچکشان را ادامه دهند.

در المپیک تابستانی ۱۹۳۶، آدولف داسلر، با یک ساک پر از کفش‌های ورزشی به دهکده المپیک رفت تا بتواند جسی اونز قهرمان المپیک آمریکایی-آفریقایی را متقاعد کند از محصولات آن‌ها استفاده کند. این اولین مورد از اسپانسری یک آمریکایی آفریقایی تبار در مسابقات المپیک به شمار می‌رود. در آن مسابقات اونز توانست ۴ مدال طلا به دست بیاورد. وی این قهرمانی را مرهون کفش‌های برادران داسلر می‌دانست و این مساله باعث شد که در مدت زمان بسیار کوتاهی شهرت برادران داسلر جهانی شود. پس از این واقعه بود که برادران داسلر از سراسر دنیا نامه‌هایی مبنی بر تقاضا برای استفاده از کفش‌های آن‌ها توسط ورزشکاران دریافت کردند. کار آن‌ها در مدت کوتاهی گرفت و تا پیش از جنگ جهانی دوم این دو برادر سالانه بیش از ۲۰۰هزار جفت کفش به فروش می رساندند.

انشعاب کارخانه

پیش از جنگ جهانی دوم هر دو برادر به حزب نازی پیوستند، اما رادلف توانست خود را به رده‌های بالای حزب نزدیک تر کند. اختلافات بین دو برادر رو به فزونی گذارد و با حمله متفقین در سال ۱۹۴۳ (میلادی) اختلافات برادران به اوج خود رسید. هرچند آدولف نسبت به عواقب ادامه جنگ هشدار می‌داد، رادولف سعی می‌کرد خانواده خود را متقاعد کند.پس از بازداشت رادولف توسط سربازان آمریکایی به عنوان یکی از اعضای اس اس مسلح (به آلمانی: Waffen SS) بازداشت شد، مشخص شد که برادرش، آدولف او را به نیروهای آمریکایی فروخته است.

کارخانه برادران داسلر که در طول جنگ جهانی دوم به عنوان کارخانه تولید اسلحه ضد تانک فعالیت می‌کرد، در سال ۱۹۴۵ توسط نیروهای آمریکایی حدوداً ویران شد. اما زمانی که کیت، همسر آدولف، ادعا کرد که کارخانه و کارکنان آن تنها تمایل داشته‌اند کفش ورزشی تولید کنند، کارخانه و مسوولین آن بخشوده شدند. پس از این واقعه نیروهای آمریکایی که خاک آلمان را اشغال کرده بودند، خریدار عمده کفش‌های شرکت داسلر شدند.

برادرها در سال ۱۹۴۷ به طور رسمی از هم جدا شدند، زمانی که رودی شرکت جدیدی به نام رودا (به انگلیسی: Ruda) که مخفف نامش بود تاسیس کرد. این شرکت بعدها به پوما تغییر نام داد. آدولف نیز در ۱۸ آگوست ۱۹۴۹، شرکت آدیداس که مخفف نامش آدی داسلر بود را تاسیس کرد. هرچند بسیاری از مردم فکر می‌کنند که آدیداس مخفف جمله انگلیسی 'هر روز درباره ورزش رویا پردازی می‌کنم' (به انگلیسی: All Day I Dream About Sport) است، اما در واقع این نام مشتق شده از اسم و فامیل آدولف داسلر است.

رقابت با پوما

پوما و آدیداس پس از جدایی از یکدیگر وارد رقابت شدیدی شدند. این مساله باعث شد شهر هرتسوگن‌آوراخ به طور غیر رسمی به دو بخش تبدیل شود و به شهر گردن خم{به انگلیسی| the town of bent necks} شهرت یابد. دلیل آن این بود که مردم شهر همیشه به این دقت می‌کردند که خارجی‌ها چه کفشی به پا دارند. این اتفاق به حدی گسترده شد که دو باشگاه فوتبال شهر نیز از هم جدا شدند، "ای وی هرتسوگن‌آوراخ" از کفش‌های آدیداس استفاده می‌کرد و ۱ اف.سی هرتسوگن‌آوراخ از کفش‌های رادولف حمایت می‌کرد. زمانی هم که هندیمن به عنوان خانه رادولف معرفی شد، افراد به عمد از کفش‌های آدیداس استفاده می‌کردند تا این که رادولف اعلام کرد هر کسی می‌تواند یک جفت کفش مجانی پوما داشته باشد. دو برادر با این که در یک حوزه فعالیت داشتند، هیچ گاه به یکدیگر نپویستند و دائم در تلاش بودند فاصله موجود را افزایش دهند و تا حد امکان از هم فاصله داشته باشند.

در سال ۱۹۴۸ و در اولین مسابقه فوتبال تیم ملی آلمان غربی پس از جنگ جهانی دوم، اکثر بازیکنان این تیم کفش‌های پوما به پا داشتند. از آن جمله می‌توان به هربرت بوردنسکی، بهترین گل زن آلمان غربی پس از جنگ جهانی اشاره کرد. چهار سال بعد، در المپیک تابستانه ۱۹۵۲ هلسینکی فنلاند، جوزی بارتل قهرمان دو ۱۵۰۰ متر لوگزامورگ، اولین مدال طلا با کفش‌های پوما را به نام خود ثبت کرد و اولین افتخار جهانی پوما به شمار رفت.

در المپیک تابستانی ۱۹۶۰، پوما با پرداخت پول به آرمین هری دونده دو سرعت ۱۰۰ متر آلمان، از وی خواست که کفش‌های پوما را در مسابقات بپوشد. پیش از این هری با آدیداس وارد قرارداد شده بود، اما پس از این پیشنهاد از آدولف تقاضای پول کرد که این پیشنهاد رد شد. این ورزشکار آلمانی در حالی که کفش‌های پوما به پا داشت قهرمان مسابقات شد و مدال طلا بدست آورد. اما در مراسم پایانی با کفش‌های آدیداس حاضر شد که باعث شد هر دو برادر داسلر این این موضوع شوکه شوند. هری به این قصد و امید از هر دو برند استفاده کرد تا شاید بتواند از دو برادر پول بگیرد، اما این مساله باعث عصبانیت شدید آدولف شد و آدیداس مسابقات المپیک را تحریم کرد.

همکاری با تاپی

پس از مشکلاتی که در سال ۱۹۸۷ در پی درگذشت عجیب هورست داسلر، پسر آدلف پیش آمد، شرکت با بحران‌های بسیاری روبرو شد و شرکت توسط یک صنعتگر فرانسوی به نام برنارد تاپی، به قیمت ۱٫۶ میلیارد فرانک (اکنون معادل ۲۴۳٫۹ میلیون دلار) به فروش رسید. تاپی این پول را قرض گرفته بود. در آن زمان تاپی به عنوان متخصص نجات شرکت‌های ورشکسته شهرت یافته بود، کاری که آینده او را تامین ساخت.

تاپی تصمیم گرفت کارخانه را به آسیا منتقل کند. او همچنین از مدونا که در آن زمان بسیار مشهور بود، به عنوان مبلغ آدیداس استفاده کرد. وی هم چنین یک نماینده برای فروش کفش از کرایست‌چرچ نیوزیلند به آلمان فرستاد تا با نوادگان آدولف داسلر(آملیا راندال داسلر و بلا بک داسلر) دیدن کند و تعدادی محصول جهت معرفی به نیوزیلند بازگرداند.

در سال ۱۹۹۲ وی دیگر نتوانست وام خود را پرداخت کند. به همین دلیل بانک کردیت لیونه مجبور به فروش شرکت آدیداس شد. اما با قیمت برآوردی در آن زمان، ارزش گذاری شرکت کمتر از سهام سهامداران این کارخانه بود. بانک دولتی مجبور شد به دلیل وضعیت بدهی تاپی را گزارش دهد. این در حالی بود که تاپی در آن زمان "وزیر امور شهری" فرانسه بود.

در فوریه ۱۹۹۳، بانک کردیت لیونه، آدیداس را به روبرت لویی دریفوس که از دوستان برنارد تاپی بود، به قیمتی بسیار بیش از پیش بینی‌ها و قیمت گذاری‌ها فروخت. وی آدیداس را به قیمت ۴٫۴۸۵ میلیارد فرانک (معادل ۶۸۳٫۵۱۴ میلیون یورو) خریداری کرد، در حالی که این مبلغ ۲٫۸۵ میلیارد فرانک (معادل ۴۳۴٫۴۷۹ میلیون یورو) بیش از مبلغ وام برنارد بود. پس از این کارخانه تاپی که مالک آدیداس بود اعلام ورشکستگی کرد.

روبرت لویی دریفوس به عنوان مدیرعامل جدید آدیداس معرفی شد. وی هم چنین مالک باشگاه فوتبال المپیک مارسی نیز که تا ۱۹۹۳ در اختیار شرکت تاپی بود، نیز شد.

تاپی در سال ۱۹۹۴ رسماً ورشکستگی خود را اعلام کرد. پرونده‌های زیادی برای برنارد تشکیل شد که بیشتر آن‌ها مربوط به نتیجه سازی (تغییر نتایج فوتبال با پرداخت پول به تیم حریف) در فوتبال بود. در سال ۱۹۹۷، برناد ۶ ماه از حبس ۱۸ ماهه خود را در زندان لا سانته پاریس به سر برد.

دوران پس از تاپی

در سال ۱۹۹۴ گروه خیریه‌ای به نام روستای کمک به کودکان که مالک گروه جوانان فیفا بود مالکیت آدیداس را به دست آورد. این مالکیت در پی ادغام این دو کمپانی روی داد.

در سال ۱۹۹۷، شرکت آدیداس، گروه سالامون که متخصص در تولید لوازم اسکی بود را به دست آورد. پس از این واقعه بود که نام رسمی شرکت نیز به آدیداس-سالامون تغییر یافت، چرا که با به دست آوردن سالامون، آدیداس مالک شرکت گلف تیلورمید و ماکس‌فلی نیز شد. همین ادغام‌ها بود که باعث شد آدیداس توانایی رقابت با نایکی را به دست آورد.

در سال ۱۹۹۸،آدیداس به دلیل محدودیت‌های اعلام شده از سوی انجمن ولی ورزش کالج، برای تعداد و اندازه مارک‌های استفاده شده بر روی لباس‌ها شکایت کرد. براساس قوانین جدید آدیداس نمی‌توانست نام شرکت خود را در کنار سه خط موازی و مورب لوگوی خود قرار دهد.

در سال ۲۰۰۳ میلادی، آدیداس علیه سازمان جهانی بدن‌سازی در دادگاهی در انگلستان اقامه دعوا کرد. این سازمان دو خط موازی شبیه آنچه در لوگوی آدیداس وجود دارد را به عنوان لوگوی خود انتخاب کرده بود. این عمل سازمان جهانی بدنسازی به دلیل این که ممکن بود به اشتباه در انظار عمومی به آدیداس ربط داده شود، خلاف بود.

در سپتامبر ۲۰۰۴ میلادی، طراح مشهور مد انگلیسی، استلا مک‌کارتنی طی قراردادی با کمپانی آدیداس، خط تولید جدیدی راه اندازی کرد. این خط تولید به نام " Adidas by Stella McCartney" شهرت یافت. وظیفه این خط تولید، طراحی و تولید پوشاک و لوازم ورزشی زنانه است، که هم چنان به کار خود ادامه می‌دهد.

در تاریخ ۳ می ۲۰۰۵، کمپانی آدیداس اعلام کرد که شرکت سالامون از شرکت‌های وابسته خود را به قیمت ۴۸۵ میلیون یورو به آمر اسپورت فروخته است. نزدیک به سه ماه بعد از اعلام این خبر، در آگوست ۲۰۰۵، آدیداس اعلام کرد که قصد خرید شرکت بریتانیایی ریباک را دارد. قیمت پیشنهادی برای خرید این کمپانی بزرگ ورزشی، ۳٫۸ میلیارد دلار اعلام شده بود. خرید ریباک تا ژانویه ۲۰۰۶ میلادی به طول انجامید. اما با این خرید، آدیداس رسماً توانایی رقابت با شرکت نایک را پیدا کرد. نایک به عنوان دومین تولید کننده کفش ورزشی در دنیا رقیب بزرگی به نام آدیداس پیدا کرد که اکنون می‌تواند به راحتی با نایک رقابت کند.

در سال ۲۰۰۵ آدیداس برای اولین بار کفشی با عنوان Adidas 1 را روانه بازار کرد. این کفش اولین کفش ورزشی بود که میکروپروسسور داشت. این میکروپروسسور با توانایی محاسبه بیش از ۵ میلیون فرمول ریاضی در ثانیه، اولین کفشی را خلق کرد که به راحتی می‌تواند شرایط استفاده کننده را در نظر بگیرد و فرم کفش را براساس نیاز تغییر دهد. این میکروپروسسور با یک باتری کوچک تغذیه می‌شود که به طور تقریبی تا ۱۰۰ ساعت دویدن عمر می‌کند و به راحتی قابل تعویض است. در نوامبر همان سال، آدیداس نوع جدیدی از Adidas 1 را روانه بازار کرد. این مدل جدید توانایی‌های بیشتری داشت، از عمر بیشتر باتری تا توانایی تغییر فرم کفش از کفش راحتی تا کفش ورزش حرفه‌ای. هم چنین موتور طراحی شده در این کفش، گشتاوری با توان بیش از ۱٫۵ برابر مدل قبلی را شامل می‌شد.

در آوریل ۲۰۰۶، آدیداس خبر از قراردادی ۱۱ ساله داد که بر مبنای آن این شرکت کفش‌ها و لباس ورزشی لیگ برتر بسکتبال آمریکا (NBA) را تامین کند. براساس این قرارداد، آدیداس علاوه بر NBA، کفش‌های و لوازم مورد نیاز NBDL و WNBA را نیز تامین می‌کند. این قرارداد در ادامه قرارداد ۱۰ ساله ریباک که در سال ۲۰۰۱ میلادی به اجرا درآمده بود، بسته شد.

تولیدات

کفش دو

آدیداس در حال حاضر کفش‌های مخصوص دویدن بسیار متنوعی تولید می‌کند. adiStar Salvation 3، adiStar Ride 3(که جایگزین adiStar Cushion 6 شده است)، the Supernova Sequence 4 (که جایگزین Supernova Control 10 شده است)، Supernova Glide 3 و ... .در همین حال آدیداس کفش‌های ورزشی گران قیمت خود را با استفاده از چرم کانگرو تولید می‌کند. این کفش‌ها بیشتر به صورت سفارشی عرضه می‌شوند.